Στις 10 Μαρτίου έγραφα πως, με βάση το πρόγραμμά της, η ομάδα μπορούσε να βελτιώσει τη θέση της στη βαθμολογία και να πάει με άλλον αέρα στα πλέι οφ. Διαψεύστηκα οικτρά.
Παίκτες, προπονητές και διοίκηση, (τη σειρά βάλτε την εσείς) διέψευσαν πρώτα από όλα τους εαυτούς τους και τις -όποιες- προσδοκίες. Δεν υπολόγιζα την ήττα στα Τρίκαλα, ούτε στο Περιστέρι, ούτε στη Ρόδο, ούτε στην Καβάλα, αν και μάλλον θα έπρεπε.
Με απολογισμό 12-14 δεν περιμένεις τίποτα περισσότερο, από το να πέσεις στα νύχια των «πρωτο-δεύτερων» και να ελπίζεις σε ένα θαύμα, αλλά θαύματα στις μέρες μας φαίνεται ότι δε γίνονται.
Το «ταμείο» γίνεται στο τέλος της σεζόν, λέμε συχνά, και ο λογαριασμός ήρθε νωρίς φέτος, στις αρχές Μαΐου.
Τελευταία φορά που ο Άρης είχε αρνητικό ισοζύγιο, ήταν το 2002
(9-17 ήταν τότε), όταν και τερμάτισε στην 10η θέση. Αυτό, ρεαλιστικά, λέγεται πισωγύρισμα.
Το ότι ο σχεδιασμός ήταν λανθασμένος εξ αρχής, ήταν φανερό στο παρκέ.
Με εμφανές πρόβλημα χημείας, η ομάδα ήταν «σταθερά ασταθής», όπως εύστοχα διέγνωσε και ο Ντέιβιντ Μπλατ και το πλήρωσε, μένοντας εκτός τετράδας.
Οι αιτίες της αποτυχίας είναι πολλές και θα προσπαθήσουμε να τις αναλύσουμε στο μέλλον, με καθαρό μυαλό. Αυτό που έχει τώρα σημασία, είναι η επόμενη μέρα. Εκείνοι που λαμβάνουν τις αποφάσεις χρειάζεται να δουν πρώτα τα δικά τους λάθη και να σχεδιάσουν άμεσα τον νέο Άρη.
Αν κρίνουν ότι ο Αμερικανο-Ισραηλινός μπορεί -και θέλει(;)- να κρατήσει τα κλειδιά της ομάδας, να του τα δώσουν, μαζί με το ανάλογο μπάτζετ. Είναι και αυτό ένα μεγάλο ζήτημα, ιδιαίτερα στην παρούσα οικονομική συγκυρία. Γιατί ο Μπλατ, ήδη δήλωσε, ότι αν μείνει, θα αλλάξουν πολλά, σε πρόσωπα και φιλοσοφία.
Σάββατο 15 Μαΐου 2010
Τετάρτη 10 Μαρτίου 2010
ΤΟ ΧΕΙΡΟΚΡΟΤΗΜΑ ΤΟΥ ΜΠΛΑΤ…
Θέλω να είμαι ειλικρινής. Μέχρι το Σάββατο με είχαν κάνει να πιστέψω ότι «διαλέγουν» παιχνίδια. Δε μπορούσα να δώσω άλλη λογική εξήγηση, για το πώς η ομάδα που κέρδισε μέσα-έξω την Άλμπα, έχασε στην παράταση από τα Τρίκαλα και στη συνέχεια συνέτριψε τη Μπανταλόνα.
Και η ήττα στη θεσσαλική πόλη δεν ήταν απλά μια παρένθεση. Φαινόταν καθαρά πως ο Άρης δείχνει δύο πρόσωπα. Σκεφτόμουν ότι μάλλον έχουν αντιληφθεί πως ο πιο ρεαλιστικός στόχος για τη φετινή σεζόν, είναι η διάκριση μέσω του Eurocup και επικεντρώνονται σε αυτό.
Ως ένα βαθμό, τούτη η σκέψη μοιάζει να έχει λογική, όμως είναι αλήθεια πως σε αυτή την ομάδα δεν ταιριάζει να… εγκαταλείπει το πρωτάθλημα για να καταλήξει εβδομο-ένατη, με ό,τι αυτό συνεπάγεται.
Το Σάββατο συνειδητοποίησα ότι δε συμβαίνει αυτό. Μάλλον οι παίκτες χρειάζονται χρόνο, για να αφομοιώσουν το αγωνιστικό πλάνο του Ντέιβιντ Μπλατ, για αυτό και τα σκαμπανεβάσματα. Η προσθήκη του Γουόλς μοιάζει ιδανική για αυτό το στυλ παιχνιδιού και αν και με ξένισε ο Ρίτσαρντσον στο «4», το τέχνασμα απέδωσε καρπούς σε δύο συνεχόμενα παιχνίδια.
Μια εικόνα χίλιες λέξεις, λένε οι Κινέζοι και σε μια από τις γρήγορες (αλλά όχι βιαστικές) επιθέσεις κόντρα στον Πανιώνιο, το σύστημα έβγαλε ελεύθερο τρίποντο στον Κλαρκ, αλλά εκείνος αστόχησε. Το βλέμμα μου έπεσε στον Μπλατ. Χειροκροτούσε επειδή η επίθεση εκδηλώθηκε όπως είχε σχεδιαστεί και ας μην μπήκε το σουτ.
Έτσι πως είναι διαμορφωμένο το πρόγραμμα, η ομάδα έχει τη δυνατότητα να βελτιώσει τη βαθμολογική της θέση και να μπει με άλλον αέρα στα πλέι οφ. Και ας πάει στην Ισπανία να διεκδικήσει και εκεί το τρόπαιο, που συνοδεύεται με ένα εισιτήριο για τα ευρωπαϊκά σαλόνια της επόμενης σεζόν. Νομίζω ότι οι μασχάλες της, χωράνε δύο καρπούζια.
Σχόλια και παρατηρήσεις στο arisbasket@gmail.com
Και η ήττα στη θεσσαλική πόλη δεν ήταν απλά μια παρένθεση. Φαινόταν καθαρά πως ο Άρης δείχνει δύο πρόσωπα. Σκεφτόμουν ότι μάλλον έχουν αντιληφθεί πως ο πιο ρεαλιστικός στόχος για τη φετινή σεζόν, είναι η διάκριση μέσω του Eurocup και επικεντρώνονται σε αυτό.
Ως ένα βαθμό, τούτη η σκέψη μοιάζει να έχει λογική, όμως είναι αλήθεια πως σε αυτή την ομάδα δεν ταιριάζει να… εγκαταλείπει το πρωτάθλημα για να καταλήξει εβδομο-ένατη, με ό,τι αυτό συνεπάγεται.
Το Σάββατο συνειδητοποίησα ότι δε συμβαίνει αυτό. Μάλλον οι παίκτες χρειάζονται χρόνο, για να αφομοιώσουν το αγωνιστικό πλάνο του Ντέιβιντ Μπλατ, για αυτό και τα σκαμπανεβάσματα. Η προσθήκη του Γουόλς μοιάζει ιδανική για αυτό το στυλ παιχνιδιού και αν και με ξένισε ο Ρίτσαρντσον στο «4», το τέχνασμα απέδωσε καρπούς σε δύο συνεχόμενα παιχνίδια.
Μια εικόνα χίλιες λέξεις, λένε οι Κινέζοι και σε μια από τις γρήγορες (αλλά όχι βιαστικές) επιθέσεις κόντρα στον Πανιώνιο, το σύστημα έβγαλε ελεύθερο τρίποντο στον Κλαρκ, αλλά εκείνος αστόχησε. Το βλέμμα μου έπεσε στον Μπλατ. Χειροκροτούσε επειδή η επίθεση εκδηλώθηκε όπως είχε σχεδιαστεί και ας μην μπήκε το σουτ.
Έτσι πως είναι διαμορφωμένο το πρόγραμμα, η ομάδα έχει τη δυνατότητα να βελτιώσει τη βαθμολογική της θέση και να μπει με άλλον αέρα στα πλέι οφ. Και ας πάει στην Ισπανία να διεκδικήσει και εκεί το τρόπαιο, που συνοδεύεται με ένα εισιτήριο για τα ευρωπαϊκά σαλόνια της επόμενης σεζόν. Νομίζω ότι οι μασχάλες της, χωράνε δύο καρπούζια.
Σχόλια και παρατηρήσεις στο arisbasket@gmail.com
Σάββατο 23 Ιανουαρίου 2010
ΕΡΙΞΕ «ΚΟΛΛΥΡΙΟ»…
Είχα μέρες να γράψω για την ομάδα. Στο διάστημα που μεσολάβησε από την προηγούμενη επαφή μας έγιναν πολλά, με σημαντικότερη την έλευση του Ντέιβιντ Μπλατ στο Αλεξάνδρειο.
Ο Φώτης Κατσικάρης μπορεί να πλήγωσε τον κόσμο του Άρη, αλλά φαίνεται πως του έκανε και ένα μεγάλο δώρο, αδειάζοντας τη... γωνιά του προπονητή, για να έρθει ο Αμερικανο-ισραηλινός.
Ο Μπλατ δεν έχει σίγουρα το μαγικό ραβδάκι, αλλά από το πρώτο κιόλας παιχνίδι κόντρα στον Ολυμπιακό, έδειξε ότι διαθέτει αρκετό «κολλύριο» και το έριξε απλόχερα στα… πονεμένα μάτια μας.
Φαίνεται πως ενέπνευσε τους παίκτες, προκειμένου να δώσουν τον καλύτερο εαυτό τους. Είχαν πάθος, γυάλιζε το μάτι τους και τρόμαξαν για τα καλά την ομάδα των εκατομμυρίων, που κατάφερε να χάσει μόνο με 10 πόντους διαφορά, για να προκριθεί εκείνη στον τελικό του Κυπέλλου.
Η νίκη αυτή μπορεί να μη σημαίνει τίποτα, αφού συνοδεύτηκε με αποκλεισμό. «Κερδίσαμε τη μάχη, αλλά χάσαμε τον πόλεμο», είπε ο νέος προπονητής και από μια μεριά έχει δίκιο. Από την άλλη, όμως, η εμφάνιση και ο τρόπος που διαχειρίστηκε η ομάδα το παιχνίδι, δείχνει χαρακτήρα και γεμίζει με αισιοδοξία τους φίλους του Άρη.
Στο ημίχρονο του προηγούμενου αγώνα πρωταθλήματος με την Καβάλα συμμετείχα σε ένα πηγαδάκι… ανικανοποίητων. «Πονάνε τα μάτια μας. Ένα σύστημα δεν έχουμε; Αργός ο ένας, άστοχος ο άλλος, βαρύς ο τρίτος…» Σε πολλά από αυτά είχαν δίκιο. Οι ίδιοι, όμως, έπαιξαν και την Τετάρτη και νίκησαν στα ίσια τον Ολυμπιακό.
Τώρα θα πρέπει να βάλουμε τη γκρίνια στην άκρη. Τα κλειδιά της ομάδας παραδόθηκαν σε έναν εγνωσμένης αξίας προπονητή. Ο Μπλατ έχει στο μανίκι του αρκετούς άσους, που σταδιακά θέλει να τους ρίξει στο παιχνίδι της ομάδας και το πρώτο δείγμα γραφής ήταν θετικό.
Σχόλια και παρατηρήσεις στο arisbasket@gmail.com
Ο Φώτης Κατσικάρης μπορεί να πλήγωσε τον κόσμο του Άρη, αλλά φαίνεται πως του έκανε και ένα μεγάλο δώρο, αδειάζοντας τη... γωνιά του προπονητή, για να έρθει ο Αμερικανο-ισραηλινός.
Ο Μπλατ δεν έχει σίγουρα το μαγικό ραβδάκι, αλλά από το πρώτο κιόλας παιχνίδι κόντρα στον Ολυμπιακό, έδειξε ότι διαθέτει αρκετό «κολλύριο» και το έριξε απλόχερα στα… πονεμένα μάτια μας.
Φαίνεται πως ενέπνευσε τους παίκτες, προκειμένου να δώσουν τον καλύτερο εαυτό τους. Είχαν πάθος, γυάλιζε το μάτι τους και τρόμαξαν για τα καλά την ομάδα των εκατομμυρίων, που κατάφερε να χάσει μόνο με 10 πόντους διαφορά, για να προκριθεί εκείνη στον τελικό του Κυπέλλου.
Η νίκη αυτή μπορεί να μη σημαίνει τίποτα, αφού συνοδεύτηκε με αποκλεισμό. «Κερδίσαμε τη μάχη, αλλά χάσαμε τον πόλεμο», είπε ο νέος προπονητής και από μια μεριά έχει δίκιο. Από την άλλη, όμως, η εμφάνιση και ο τρόπος που διαχειρίστηκε η ομάδα το παιχνίδι, δείχνει χαρακτήρα και γεμίζει με αισιοδοξία τους φίλους του Άρη.
Στο ημίχρονο του προηγούμενου αγώνα πρωταθλήματος με την Καβάλα συμμετείχα σε ένα πηγαδάκι… ανικανοποίητων. «Πονάνε τα μάτια μας. Ένα σύστημα δεν έχουμε; Αργός ο ένας, άστοχος ο άλλος, βαρύς ο τρίτος…» Σε πολλά από αυτά είχαν δίκιο. Οι ίδιοι, όμως, έπαιξαν και την Τετάρτη και νίκησαν στα ίσια τον Ολυμπιακό.
Τώρα θα πρέπει να βάλουμε τη γκρίνια στην άκρη. Τα κλειδιά της ομάδας παραδόθηκαν σε έναν εγνωσμένης αξίας προπονητή. Ο Μπλατ έχει στο μανίκι του αρκετούς άσους, που σταδιακά θέλει να τους ρίξει στο παιχνίδι της ομάδας και το πρώτο δείγμα γραφής ήταν θετικό.
Σχόλια και παρατηρήσεις στο arisbasket@gmail.com
Δευτέρα 30 Νοεμβρίου 2009
Η ΤΡΑΠΕΖΑ ΚΑΙ ΤΟ ΧΡΗΜΑΤΙΣΤΗΡΙΟ…
«Η άμυνα είναι η Τράπεζα που ασφαλίζεις τα λεφτά σου και η επίθεση το Χρηματιστήριο, όπου τζογάρεις και έχει τα πάνω και τα κάτω…» δήλωσε με νόημα ο Φώτης Κατσικάρης μετά το διπλό στην Κροατία.
Και συμφωνώ απόλυτα με τη φιλοσοφία του. Όσο και να μην… βάζεις τη μπάλα στο καλάθι, αν επιμένεις να παίζεις καλή άμυνα, δύσκολα χάνεις.
Και ο Άρης μπορεί να ήταν πολύ άστοχος στα 50 δίποντα που επιχείρησε (μόλις 36%), αλλά πήρε επιθετικά ριμπάουντ, έβαλε τα τρίποντα -«μεγάλα» σουτ στην τελευταία περίοδο-, απέφυγε τα πολλά λάθη και πάνω από όλα, έπαιξε άμυνα και κλείδωσε τα ατού του αντιπάλου.
Είναι εμφανές πως κάποιοι από τους παίκτες του, έχουν μπολιασμένη στο DNA τους, την καλή αμυντική λειτουργία και σιγά-σιγά δένουν μεταξύ τους.
Στα τελευταία τρία παιχνίδια η άμυνα έβαλε τις βάσεις και δημιούργησε τις προϋποθέσεις για ισάριθμες νίκες, από τις οποίες, μάλιστα, οι δύο ήταν μακριά από το Παλέ.
Το παιχνίδι με τη Ζανταρ, δεν το είδαμε, αλλά οι συνάδελφοι που βρέθηκαν στην «Κρέζιμιρ Τσόσιτς Αρίνα», μας το μετέφεραν ραδιοφωνικά τόσο καλά, που ήταν σαν να ήμασταν εκεί. Άραγε πώς να ένιωθε ο μέντορας του Κατσικάρη, βλέποντας από ψηλά τον μαθητή του να υποχρεώνει σε εντός έδρας ήττα την αγαπημένη του ομάδα, μετά από περίπου ένα χρόνο; Μάλλον θα χάρηκε για την πρόοδό του.
Ο Άρης συνεχίζει να δείχνει χαρακτήρα και παρότι μπήκε νωθρός στο παρκέ, συνήλθε γρήγορα και έφτασε στη μεγάλη νίκη, που δημιουργεί προσδοκίες διάκρισης στον θεσμό του Eurocup.
Αν ο Κατσικάρης επενδύσει στο βαρύ χαρτί της Τράπεζας, έχει πιθανότητες να βγει σημαντικά κερδισμένος και στο Χρηματιστήριο, με τους επενδυτές της εταιρίας του να χαμογελούν ευχαριστημένοι από την πορεία της μετοχής τους.
Σχόλια και παρατηρήσεις στο arisbasket@gmail.com
Και συμφωνώ απόλυτα με τη φιλοσοφία του. Όσο και να μην… βάζεις τη μπάλα στο καλάθι, αν επιμένεις να παίζεις καλή άμυνα, δύσκολα χάνεις.
Και ο Άρης μπορεί να ήταν πολύ άστοχος στα 50 δίποντα που επιχείρησε (μόλις 36%), αλλά πήρε επιθετικά ριμπάουντ, έβαλε τα τρίποντα -«μεγάλα» σουτ στην τελευταία περίοδο-, απέφυγε τα πολλά λάθη και πάνω από όλα, έπαιξε άμυνα και κλείδωσε τα ατού του αντιπάλου.
Είναι εμφανές πως κάποιοι από τους παίκτες του, έχουν μπολιασμένη στο DNA τους, την καλή αμυντική λειτουργία και σιγά-σιγά δένουν μεταξύ τους.
Στα τελευταία τρία παιχνίδια η άμυνα έβαλε τις βάσεις και δημιούργησε τις προϋποθέσεις για ισάριθμες νίκες, από τις οποίες, μάλιστα, οι δύο ήταν μακριά από το Παλέ.
Το παιχνίδι με τη Ζανταρ, δεν το είδαμε, αλλά οι συνάδελφοι που βρέθηκαν στην «Κρέζιμιρ Τσόσιτς Αρίνα», μας το μετέφεραν ραδιοφωνικά τόσο καλά, που ήταν σαν να ήμασταν εκεί. Άραγε πώς να ένιωθε ο μέντορας του Κατσικάρη, βλέποντας από ψηλά τον μαθητή του να υποχρεώνει σε εντός έδρας ήττα την αγαπημένη του ομάδα, μετά από περίπου ένα χρόνο; Μάλλον θα χάρηκε για την πρόοδό του.
Ο Άρης συνεχίζει να δείχνει χαρακτήρα και παρότι μπήκε νωθρός στο παρκέ, συνήλθε γρήγορα και έφτασε στη μεγάλη νίκη, που δημιουργεί προσδοκίες διάκρισης στον θεσμό του Eurocup.
Αν ο Κατσικάρης επενδύσει στο βαρύ χαρτί της Τράπεζας, έχει πιθανότητες να βγει σημαντικά κερδισμένος και στο Χρηματιστήριο, με τους επενδυτές της εταιρίας του να χαμογελούν ευχαριστημένοι από την πορεία της μετοχής τους.
Σχόλια και παρατηρήσεις στο arisbasket@gmail.com
Τρίτη 24 Νοεμβρίου 2009
ΠΗΡΕ ΜΠΡΟΣ...
Έδειξαν χαρακτήρα οι παίκτες του Φώτη Κατσικάρη και πέτυχαν την πρώτη εκτός έδρας νίκη τους στο Πρωτάθλημα κόντρα στον Ηλυσιακό. Έφυγε και το άγχος που είχαν δημιουργήσει οι βαριές ήττες μακριά από το Αλεξάνδρειο.
Φαίνεται ότι η μηχανή τους πήρε μπρος, αρχίζουν να βρίσκουν ρυθμό και φιλοδοξούν να χτίσουν ένα σερί επιτυχιών, που θα τους δώσει ώθηση για τη δύσκολη συνέχεια, αφού ακόμα είμαστε στην αρχή.
Η ανεβασμένη ψυχολογία μετά την πρόκριση στα ημιτελικά του Κυπέλλου, αφήνοντας έξω το Μαρούσι, φάνηκε από τα ποσοστά που είχαν οι παίκτες του Άρη έξω από τα 6.25, με έναν φουριόζο -επιτέλους- Κλαρκ στο πρώτο δεκάλεπτο, που έδειξε να βρίσκει ξανά τον καλό του εαυτό και τη χαμένη του αυτοπεποίθηση, με 3/3 τρίποντα στο ξεκίνημα.
Ένα από τα θετικά του αγώνα του Σαββάτου ήταν επίσης και το ότι οι κιτρινόμαυροι φάνηκε ότι πλέον διαθέτουν μια ακόμη αξιόπιστη λύση στο σκοράρισμα, με τον Ντίξον, ο οποίος δείχνει πως προσαρμόζεται πολύ γρήγορα στα ευρωπαϊκά δεδομένα.
Ακόμη και όταν ο Κάρτερ έδειχνε ασταμάτητος, οι παίκτες του Άρη δεν παρασύρθηκαν και όταν η άμυνα της ομάδας άρχισε να δυναμώνει, μπήκαν σε θέση οδηγού, για να πάρουν το ροζ φύλλο αγώνα, ευστοχώντας σε κρίσιμα τρίποντα στα τελευταία λεπτά.
Ευλογία και κατάρα είναι το μακρινό σουτ, έχουν πει οι γνώστες της πορτοκαλί μπάλας. Και όταν έχεις 50% στα τρίποντα εκτός έδρας, δύσκολα να μην κερδίσεις.
Τώρα που αρχίζουν και οι αγώνες του Eurocup ο προπονητής των κιτρίνων έχει την ευκαιρία να δει τους παίκτες του να παίρνουν ρυθμό, να βελτιώνουν την απόδοσή τους και την ομάδα να αποδίδει πιο ελκυστικό μπάσκετ, που αυτό για μένα θα είναι το μεγαλύτερο κέρδος.
Σχόλια και παρατηρήσεις στο arisbasket@gmail.com
Φαίνεται ότι η μηχανή τους πήρε μπρος, αρχίζουν να βρίσκουν ρυθμό και φιλοδοξούν να χτίσουν ένα σερί επιτυχιών, που θα τους δώσει ώθηση για τη δύσκολη συνέχεια, αφού ακόμα είμαστε στην αρχή.
Η ανεβασμένη ψυχολογία μετά την πρόκριση στα ημιτελικά του Κυπέλλου, αφήνοντας έξω το Μαρούσι, φάνηκε από τα ποσοστά που είχαν οι παίκτες του Άρη έξω από τα 6.25, με έναν φουριόζο -επιτέλους- Κλαρκ στο πρώτο δεκάλεπτο, που έδειξε να βρίσκει ξανά τον καλό του εαυτό και τη χαμένη του αυτοπεποίθηση, με 3/3 τρίποντα στο ξεκίνημα.
Ένα από τα θετικά του αγώνα του Σαββάτου ήταν επίσης και το ότι οι κιτρινόμαυροι φάνηκε ότι πλέον διαθέτουν μια ακόμη αξιόπιστη λύση στο σκοράρισμα, με τον Ντίξον, ο οποίος δείχνει πως προσαρμόζεται πολύ γρήγορα στα ευρωπαϊκά δεδομένα.
Ακόμη και όταν ο Κάρτερ έδειχνε ασταμάτητος, οι παίκτες του Άρη δεν παρασύρθηκαν και όταν η άμυνα της ομάδας άρχισε να δυναμώνει, μπήκαν σε θέση οδηγού, για να πάρουν το ροζ φύλλο αγώνα, ευστοχώντας σε κρίσιμα τρίποντα στα τελευταία λεπτά.
Ευλογία και κατάρα είναι το μακρινό σουτ, έχουν πει οι γνώστες της πορτοκαλί μπάλας. Και όταν έχεις 50% στα τρίποντα εκτός έδρας, δύσκολα να μην κερδίσεις.
Τώρα που αρχίζουν και οι αγώνες του Eurocup ο προπονητής των κιτρίνων έχει την ευκαιρία να δει τους παίκτες του να παίρνουν ρυθμό, να βελτιώνουν την απόδοσή τους και την ομάδα να αποδίδει πιο ελκυστικό μπάσκετ, που αυτό για μένα θα είναι το μεγαλύτερο κέρδος.
Σχόλια και παρατηρήσεις στο arisbasket@gmail.com
Σάββατο 21 Νοεμβρίου 2009
ΤΡΙΑ ΒΗΜΑΤΑ ΜΑΚΡΙΑ…
Το πρώτο βήμα έγινε. Απομένουν άλλα τρία για να προστεθεί ένα ακόμη λάβαρο στην οροφή του Παλέ, κάτι που τόσο λείπει τα τελευταία χρόνια. Κανείς δεν υποστηρίζει ότι η κατάκτηση του Κυπέλλου θα είναι εύκολη. Το αντίθετο. Αλλά δεν είναι και ακατόρθωτη.
Όμως, πιο σημαντικό ίσως και από το ότι η ομάδα έμεινε ζωντανή στη διεκδίκηση ενός από τους φετινούς της στόχους, ήταν, πιθανότατα, το… ξόρκισμα του κακού.
Όχι, δεν ασχολούμαι με τα μεταφυσικά, αλλά αυτό που ζήσαμε τα τελευταία χρόνια με το Μαρούσι έμοιαζε με Γόρδιο δεσμό. Και δεν χρειάστηκε σπαθί για να τον λύσει.
Διαφορετικά ήταν τα συστατικά. Καλή άμυνα, ενέργεια στο παρκέ και ευστοχία που έδωσε στην ομάδα άλλον αέρα. Ο Φώτης Κατσικάρης διαφώνησε με τον Νίκο Χατζηβρέττα, ο οποίος αναφέρθηκε στη μεγάλη σημασία της διαφοράς των 15 πόντων στο ημίχρονο.
Όντως, τα ματς κρίνονται σε 40’ και όχι σε 20’. Όμως η ομάδα χρειαζόταν αυτή την τόνωση ηθικού απέναντι στον κακό της δαίμονα, και μια απόσταση ασφαλείας από την αρχή έδινε δύναμη στους παίκτες.
Καλό είναι, επίσης, που ο Άρης φανέρωσε τις αδυναμίες του, τα γνωστά νεκρά διαστήματα. Ο προπονητής έμοιαζε ευτυχισμένος, βλέποντας ότι τα προβλήματα της ομάδας είναι τέτοια, που, όπως ο ίδιος ανέφερε, διορθώνονται.
Ο πρώτος ημιτελικός του Κυπέλλου θα διεξαχθεί μετά από ένα μήνα, στο ΣΕΦ. Τώρα το μυαλό στρέφεται στο Πρωτάθλημα. Η πρόκριση της Τετάρτης και η τόνωση της ψυχολογίας, έδωσε στους παίκτες του Φώτη Κατσικάρη την ευκαιρία για μια νέα αρχή. Τώρα χρειάζονται ένα σερί νικών, για να αποκτήσουν επαφή με το ρετιρέ της βαθμολογίας και να μείνουν μέσα στους στόχους.
Σχόλια και παρατηρήσεις στο arisbasket@gmail.com
Όμως, πιο σημαντικό ίσως και από το ότι η ομάδα έμεινε ζωντανή στη διεκδίκηση ενός από τους φετινούς της στόχους, ήταν, πιθανότατα, το… ξόρκισμα του κακού.
Όχι, δεν ασχολούμαι με τα μεταφυσικά, αλλά αυτό που ζήσαμε τα τελευταία χρόνια με το Μαρούσι έμοιαζε με Γόρδιο δεσμό. Και δεν χρειάστηκε σπαθί για να τον λύσει.
Διαφορετικά ήταν τα συστατικά. Καλή άμυνα, ενέργεια στο παρκέ και ευστοχία που έδωσε στην ομάδα άλλον αέρα. Ο Φώτης Κατσικάρης διαφώνησε με τον Νίκο Χατζηβρέττα, ο οποίος αναφέρθηκε στη μεγάλη σημασία της διαφοράς των 15 πόντων στο ημίχρονο.
Όντως, τα ματς κρίνονται σε 40’ και όχι σε 20’. Όμως η ομάδα χρειαζόταν αυτή την τόνωση ηθικού απέναντι στον κακό της δαίμονα, και μια απόσταση ασφαλείας από την αρχή έδινε δύναμη στους παίκτες.
Καλό είναι, επίσης, που ο Άρης φανέρωσε τις αδυναμίες του, τα γνωστά νεκρά διαστήματα. Ο προπονητής έμοιαζε ευτυχισμένος, βλέποντας ότι τα προβλήματα της ομάδας είναι τέτοια, που, όπως ο ίδιος ανέφερε, διορθώνονται.
Ο πρώτος ημιτελικός του Κυπέλλου θα διεξαχθεί μετά από ένα μήνα, στο ΣΕΦ. Τώρα το μυαλό στρέφεται στο Πρωτάθλημα. Η πρόκριση της Τετάρτης και η τόνωση της ψυχολογίας, έδωσε στους παίκτες του Φώτη Κατσικάρη την ευκαιρία για μια νέα αρχή. Τώρα χρειάζονται ένα σερί νικών, για να αποκτήσουν επαφή με το ρετιρέ της βαθμολογίας και να μείνουν μέσα στους στόχους.
Σχόλια και παρατηρήσεις στο arisbasket@gmail.com
Τρίτη 10 Νοεμβρίου 2009
ΑΣ ΚΡΑΤΗΣΟΥΜΕ ΤΑ ΘΕΤΙΚΑ…
Για να είμαι ειλικρινής, αν και το ήθελα, δεν περίμενα να γίνει το θαύμα κόντρα στον «Παντοκράτορα» και ο «Αυτοκράτορας» γνώρισε την τρίτη του ήττα σε ισάριθμα παιχνίδια.
Το χειρότερο ξεκίνημα για τον Άρη, από το 2001, τότε που η ομάδα είχε αρχίσει τη σεζόν με 0-5.
Όσο και αν χτυπάει άσχημα στον κόσμο, οι δύο από τις τρεις ήττες, αυτές με Ολυμπιακό και Παναθηναϊκό, θεωρητικά -παρότι αυτό πληγώνει τον εγωισμό μας- ήταν αναμενόμενες, με βάση τη δυναμικότητα των αντιπάλων. Αυτό που δεν ήταν στο πρόγραμμα ήταν ο πολύ κακός σχεδιασμός της φετινής ομάδας από τον Αντρέα Ματσόν και τη διοίκηση, τον οποίο με καθυστέρηση επιχειρεί να διορθώσει ο Φώτης Κατσικάρης.
Από το προχθεσινό παιχνίδι μπορούμε σίγουρα να κρατήσουμε τη μαχητικότητα των κιτρίνων. Έβλεπες στα μάτια τους ότι προσπαθούσαν να κερδίσουν τον Παναθηναϊκό. Ο Ντίξον έδειξε προσαρμοστικότητα, ήταν πρώτος σκόρερ και ο μόνος με διψήφιο αριθμό πόντων.
Για άλλη μια φορά, όμως, τα σουτ, ακόμη και τα ελεύθερα, δεν βγήκαν στους Κλαρκ, Χατζηβρέττα και Ρίτσαρντσον. Όσοι έχουν παίξει μπάσκετ, ξέρουν ότι είναι και θέμα ψυχολογίας. Η οποία βρίσκεται στο ναδίρ.
Όμως αυτό πρέπει να παλέψουν να αλλάξουν μέσα στην ομάδα, όσο γίνεται πιο γρήγορα. Να πάρει μπρος ο κινητήρας, πριν χαθεί πολύτιμος χρόνος και έχουμε χειρότερα, για να ξεκολλήσει η ομάδα από την βάση της βαθμολογίας, εφόσον ο στόχος παραμένει η τρίτη θέση. Και αν το δούμε ρεαλιστικά, οι δύο εντός έδρας ήττες από τους μόνιμους (τα τελευταία χρόνια) διεκδικητές του τίτλου δεν είναι και η καταστροφή. Αν συνεχιστούν εμφανίσεις παρόμοιες με αυτές απέναντι σε Μαρούσι και ΠΑΟΚ, αυτό θα είναι καταστροφή.
Σχόλια και παρατηρήσεις στο arisbasket@gmail.com
Το χειρότερο ξεκίνημα για τον Άρη, από το 2001, τότε που η ομάδα είχε αρχίσει τη σεζόν με 0-5.
Όσο και αν χτυπάει άσχημα στον κόσμο, οι δύο από τις τρεις ήττες, αυτές με Ολυμπιακό και Παναθηναϊκό, θεωρητικά -παρότι αυτό πληγώνει τον εγωισμό μας- ήταν αναμενόμενες, με βάση τη δυναμικότητα των αντιπάλων. Αυτό που δεν ήταν στο πρόγραμμα ήταν ο πολύ κακός σχεδιασμός της φετινής ομάδας από τον Αντρέα Ματσόν και τη διοίκηση, τον οποίο με καθυστέρηση επιχειρεί να διορθώσει ο Φώτης Κατσικάρης.
Από το προχθεσινό παιχνίδι μπορούμε σίγουρα να κρατήσουμε τη μαχητικότητα των κιτρίνων. Έβλεπες στα μάτια τους ότι προσπαθούσαν να κερδίσουν τον Παναθηναϊκό. Ο Ντίξον έδειξε προσαρμοστικότητα, ήταν πρώτος σκόρερ και ο μόνος με διψήφιο αριθμό πόντων.
Για άλλη μια φορά, όμως, τα σουτ, ακόμη και τα ελεύθερα, δεν βγήκαν στους Κλαρκ, Χατζηβρέττα και Ρίτσαρντσον. Όσοι έχουν παίξει μπάσκετ, ξέρουν ότι είναι και θέμα ψυχολογίας. Η οποία βρίσκεται στο ναδίρ.
Όμως αυτό πρέπει να παλέψουν να αλλάξουν μέσα στην ομάδα, όσο γίνεται πιο γρήγορα. Να πάρει μπρος ο κινητήρας, πριν χαθεί πολύτιμος χρόνος και έχουμε χειρότερα, για να ξεκολλήσει η ομάδα από την βάση της βαθμολογίας, εφόσον ο στόχος παραμένει η τρίτη θέση. Και αν το δούμε ρεαλιστικά, οι δύο εντός έδρας ήττες από τους μόνιμους (τα τελευταία χρόνια) διεκδικητές του τίτλου δεν είναι και η καταστροφή. Αν συνεχιστούν εμφανίσεις παρόμοιες με αυτές απέναντι σε Μαρούσι και ΠΑΟΚ, αυτό θα είναι καταστροφή.
Σχόλια και παρατηρήσεις στο arisbasket@gmail.com
Δευτέρα 2 Νοεμβρίου 2009
ΝΑ ΞΕΠΛΥΝΟΥΝ ΤΗ ΝΤΡΟΠΗ…
Τον αγώνα με τον Ολυμπιακό τον έχασα. Έμαθα ότι η ομάδα είχε δείξει βελτιωμένο πρόσωπο σε σχέση με τη συντριβή από το Μαρούσι και τον οδυνηρό αποκλεισμό από την Ευρωλίγκα. «Εντάξει» σκέφτηκα, «με τον Κατσικάρη γυρίσαμε σελίδα και κοιτάμε μπροστά».
Κάθισα το Σάββατο να δω το κλασικό ντέρμπι της πόλης και ξαφνικά ένιωθα πως παρακολουθούσα ξανά το Μαρούσι-Άρης. Μόνο που αυτή τη φορά ήταν χειρότερο.
Απέναντί μας ήταν ο ΠΑΟΚ και ελάχιστοι φάνηκε πως καταλάβαιναν τι σημαίνει αυτό. Όπως και με το Μαρούσι, μόνο ο Μπάρλος με τον (ανέτοιμο) Χατζηβρέττα προσπαθούσαν, αλλά χωρίς αποτέλεσμα. Οι Αμερικανοι μας, έδειχναν να τα έχουν χαμένα και οι αντίπαλοι έκαναν πάρτι, με τη διαφορά διαρκώς να μεγαλώνει. Ήττα με 35 πόντους είναι η πιο βαριά στην ιστορία των αναμετρήσεων των δύο ομάδων. Ντροπή!
Αυτή τη λέξη χρησιμοποίησαν παίκτες, προπονητής και διοίκηση. Έτσι ένιωσε κάθε φίλος του Άρη. Οι ευθύνες ανήκουν σε όλους, εκτός από τον κόσμο που δέχθηκε πλήγμα στο γόητρό του, χωρίς να φταίει.
Ο Φώτης Κατσικάρης είπε πως δε θα το αφήσει έτσι. Πληγώθηκε ο εγωισμός του (και πολύ καλά έκανε). Δεν είναι ώρα για υποδείξεις από μέρους μας, αλλά ούτε και για δάκρυα. Πρέπει να βρουν τον τρόπο να ανταποκριθούν. Να δουν τι έφταιξε και να το διορθώσουν.
Τώρα χρειάζεται δύναμη, για να ξεπεραστεί η κρίση. Ο ΠΑΟΚ στην πρεμιέρα έχασε 23 πόντους από τον Πανελλήνιο και στο επόμενο ματς συνέτριψε τον Άρη. Οι παίκτες του «Αυτοκράτορα» έχουν την ευκαιρία να προσπαθήσουν να ξεπλύνουν την ντροπή, κερδίζοντας τον «Παντοκράτορα» Παναθηναϊκό. Θα είναι μια καλή αρχή, αν και το 83-48 γράφτηκε στην ιστορία, με τα πιο μαύρα γράμματα.
Σχόλια και παρατηρήσεις στο arisbasket@gmail.com
Κάθισα το Σάββατο να δω το κλασικό ντέρμπι της πόλης και ξαφνικά ένιωθα πως παρακολουθούσα ξανά το Μαρούσι-Άρης. Μόνο που αυτή τη φορά ήταν χειρότερο.
Απέναντί μας ήταν ο ΠΑΟΚ και ελάχιστοι φάνηκε πως καταλάβαιναν τι σημαίνει αυτό. Όπως και με το Μαρούσι, μόνο ο Μπάρλος με τον (ανέτοιμο) Χατζηβρέττα προσπαθούσαν, αλλά χωρίς αποτέλεσμα. Οι Αμερικανοι μας, έδειχναν να τα έχουν χαμένα και οι αντίπαλοι έκαναν πάρτι, με τη διαφορά διαρκώς να μεγαλώνει. Ήττα με 35 πόντους είναι η πιο βαριά στην ιστορία των αναμετρήσεων των δύο ομάδων. Ντροπή!
Αυτή τη λέξη χρησιμοποίησαν παίκτες, προπονητής και διοίκηση. Έτσι ένιωσε κάθε φίλος του Άρη. Οι ευθύνες ανήκουν σε όλους, εκτός από τον κόσμο που δέχθηκε πλήγμα στο γόητρό του, χωρίς να φταίει.
Ο Φώτης Κατσικάρης είπε πως δε θα το αφήσει έτσι. Πληγώθηκε ο εγωισμός του (και πολύ καλά έκανε). Δεν είναι ώρα για υποδείξεις από μέρους μας, αλλά ούτε και για δάκρυα. Πρέπει να βρουν τον τρόπο να ανταποκριθούν. Να δουν τι έφταιξε και να το διορθώσουν.
Τώρα χρειάζεται δύναμη, για να ξεπεραστεί η κρίση. Ο ΠΑΟΚ στην πρεμιέρα έχασε 23 πόντους από τον Πανελλήνιο και στο επόμενο ματς συνέτριψε τον Άρη. Οι παίκτες του «Αυτοκράτορα» έχουν την ευκαιρία να προσπαθήσουν να ξεπλύνουν την ντροπή, κερδίζοντας τον «Παντοκράτορα» Παναθηναϊκό. Θα είναι μια καλή αρχή, αν και το 83-48 γράφτηκε στην ιστορία, με τα πιο μαύρα γράμματα.
Σχόλια και παρατηρήσεις στο arisbasket@gmail.com
Σάββατο 3 Οκτωβρίου 2009
«ΚΟΛΑΣΗ» ΑΜΑΡΟΥΣΙΟΥ...
Και τώρα τι θα κάνουμε χωρίς Ευρωλίγκα; Η ομάδα μου έφερνε στο μυαλό κάποιον που του έστειλαν πρόσκληση για μια βραδιά στο Μέγαρο, για να παρακολουθήσει όπερα και εκείνος πήγε φορώντας βερμούδα και σαγιονάρες…
Η wild card για τα ευρωπαϊκά σαλόνια δεν αρκούσε. Ο κόουτς Ματσόν στην κλήρωση των προκριματικών μπορεί να ζήτησε το Μαρούσι, γιατί όπως είπε, ήθελε τόσο εκείνος, όσο και οι παίκτες, να αποδείξουν πως δεν άξιζαν να μείνουν εκτός Ευρωλίγκας από αυτή την ομάδα.
Και στα δύο φετινά παιχνίδια, όμως, το Μαρούσι ήταν εκείνο που απέδειξε το αντίθετο και έδειξε πιο ομάδα. Και ας ήταν εκείνο που είχε νέο προπονητή. Είχε και εκείνο πολλές αλλαγές παικτών, όπως και ο Άρης, αλλά φάνηκε πιο έτοιμο.
Ο πρώτος μεγάλος στόχος χάθηκε, με τρόπο εκκωφαντικό. Ήττα με 29 πόντους διαφορά δε χωνεύεται εύκολα. Και έχουν όλοι τις ευθύνες τους.
Με το παιχνίδι δε μπορούμε να ασχοληθούμε πολύ. Η κακή μέρα φάνηκε από την αρχή και στη συνέχεια όλα πήγαν στραβά με ελάχιστους να διασώζονται από το ναυάγιο (Μπάρλος). Αυτό που δεν έδειξαν, όμως, ήταν χαρακτήρα και σωστή αγωνιστική συμπεριφορά.
Έχει αξία, τώρα, να δούμε πως θα διαχειριστεί η ομάδα την κρίση που παρουσιάστηκε πριν καν καλά-καλά αρχίσει η χρονιά.
Διοίκηση, προπονητής, παίκτες και κόσμος (αυτά είναι τα συστατικά της ομάδας) καλούνται να ξεπεράσουν το σοκ του αποκλεισμού και να βάλουν κάτω τα νέα δεδομένα. Στήριζαν πολλά (οικονομικά) στους ομίλους της Ευρωλίγκας, αλλά η επόμενη μέρα βρίσκει τον Άρη σε κρίση. Περιμένουμε με ενδιαφέρον να δούμε ποιες θα είναι οι κινήσεις της διοίκησης για να αντιστρέψουν το κλίμα.
Η wild card για τα ευρωπαϊκά σαλόνια δεν αρκούσε. Ο κόουτς Ματσόν στην κλήρωση των προκριματικών μπορεί να ζήτησε το Μαρούσι, γιατί όπως είπε, ήθελε τόσο εκείνος, όσο και οι παίκτες, να αποδείξουν πως δεν άξιζαν να μείνουν εκτός Ευρωλίγκας από αυτή την ομάδα.
Και στα δύο φετινά παιχνίδια, όμως, το Μαρούσι ήταν εκείνο που απέδειξε το αντίθετο και έδειξε πιο ομάδα. Και ας ήταν εκείνο που είχε νέο προπονητή. Είχε και εκείνο πολλές αλλαγές παικτών, όπως και ο Άρης, αλλά φάνηκε πιο έτοιμο.
Ο πρώτος μεγάλος στόχος χάθηκε, με τρόπο εκκωφαντικό. Ήττα με 29 πόντους διαφορά δε χωνεύεται εύκολα. Και έχουν όλοι τις ευθύνες τους.
Με το παιχνίδι δε μπορούμε να ασχοληθούμε πολύ. Η κακή μέρα φάνηκε από την αρχή και στη συνέχεια όλα πήγαν στραβά με ελάχιστους να διασώζονται από το ναυάγιο (Μπάρλος). Αυτό που δεν έδειξαν, όμως, ήταν χαρακτήρα και σωστή αγωνιστική συμπεριφορά.
Έχει αξία, τώρα, να δούμε πως θα διαχειριστεί η ομάδα την κρίση που παρουσιάστηκε πριν καν καλά-καλά αρχίσει η χρονιά.
Διοίκηση, προπονητής, παίκτες και κόσμος (αυτά είναι τα συστατικά της ομάδας) καλούνται να ξεπεράσουν το σοκ του αποκλεισμού και να βάλουν κάτω τα νέα δεδομένα. Στήριζαν πολλά (οικονομικά) στους ομίλους της Ευρωλίγκας, αλλά η επόμενη μέρα βρίσκει τον Άρη σε κρίση. Περιμένουμε με ενδιαφέρον να δούμε ποιες θα είναι οι κινήσεις της διοίκησης για να αντιστρέψουν το κλίμα.
Τετάρτη 30 Σεπτεμβρίου 2009
ΕΙΝΑΙ ΣΤΟ ΧΕΡΙ ΤΟΥΣ…
Έχουμε, πλέον, το πρώτο δείγμα γραφής του νέου Άρη. Αν και είναι πολύ νωρίς για ασφαλή συμπεράσματα, ας προχωρήσουμε σε κάποιες πρώτες σκέψεις.
Ως γηπεδούχος κλήθηκε να μπει μπροστά στο σκορ από την αρχή και αν μπορέσει να χτίσει διαφορά. Άλλωστε, σε διπλούς αγώνες, όπου δεν παίζει ρόλο μόνο η νίκη, αυτό είναι σημαντικό.
Αυτό που φάνηκε στα πρώτα λεπτά, ήταν μια δυσκολία στη διαχείριση της αναποδιάς. Όταν το επιθετικό παιχνίδι των κιτρίνων άρχισε να μοιάζει προβλέψιμο και τα σουτ δεν έβγαιναν, το Μαρούσι πέτυχε να δείχνει πιο ψύχραιμο και να αποδίδει στο παρκέ αυτοματισμούς και καλοδουλεμένα συστήματα.
Η ομάδα του Αντρέα Ματσόν αρχικά «σημάδεψε» σωστά τον, εξαιρετικό χθες, Μπετς, αλλά στη συνέχεια στηρίχτηκε περισσότερο σε προσωπικές ενέργειες, και πήρε ανάσες από τις επιθετικές εξάρσεις του Κλαρκ. Οι περισσότεροι νεοφερμένοι έδειχναν μουδιασμένοι και ο χρόνος περνούσε.
Το ξέσπασμα στις αρχές του τέταρτου δεκαλέπτου δημιούργησε προσδοκίες για κάτι καλύτερο, όταν η διαφορά έφτασε το +6. Και τότε εμφανίστηκε το «φάντασμα» του περσινού πέμπτου ματς.
Επιθετικό μπλακ άουτ, σερί 0-10 για την ομάδα του Μπαρτζώκα, που μπήκε σε θέση οδηγού και φλέρταρε με το ροζ φύλλο αγώνα.
Όμως εκεί οι παίκτες του Άρη έδειξαν χαρακτήρα. Στα τελευταία λεπτά κλήθηκαν να παίξουν σκεπτόμενοι και τον επόμενο αγώνα, όπου οι λεπτομέρειες μπορεί να κρίνουν την πρόκριση. Το τρίποντο του Χατζηβρέττα στην εκπνοή δεν έδωσε απλά μια νίκη, αλλά ήταν ένα σουτ ψυχολογίας, που τόνωσε το ηθικό της ομάδας.
Μιας νέας ομάδας, που μέσα σε δύο μέρες, καλείται να γιατρέψει τις παιδικές της ασθένειες και να προχωρήσει στον βασικό της στόχο. Στο χέρι τους είναι να αποδείξουν πως εκείνοι είναι που αξίζουν να συνεχίσουν στα ευρωπαϊκά σαλόνια.
Ως γηπεδούχος κλήθηκε να μπει μπροστά στο σκορ από την αρχή και αν μπορέσει να χτίσει διαφορά. Άλλωστε, σε διπλούς αγώνες, όπου δεν παίζει ρόλο μόνο η νίκη, αυτό είναι σημαντικό.
Αυτό που φάνηκε στα πρώτα λεπτά, ήταν μια δυσκολία στη διαχείριση της αναποδιάς. Όταν το επιθετικό παιχνίδι των κιτρίνων άρχισε να μοιάζει προβλέψιμο και τα σουτ δεν έβγαιναν, το Μαρούσι πέτυχε να δείχνει πιο ψύχραιμο και να αποδίδει στο παρκέ αυτοματισμούς και καλοδουλεμένα συστήματα.
Η ομάδα του Αντρέα Ματσόν αρχικά «σημάδεψε» σωστά τον, εξαιρετικό χθες, Μπετς, αλλά στη συνέχεια στηρίχτηκε περισσότερο σε προσωπικές ενέργειες, και πήρε ανάσες από τις επιθετικές εξάρσεις του Κλαρκ. Οι περισσότεροι νεοφερμένοι έδειχναν μουδιασμένοι και ο χρόνος περνούσε.
Το ξέσπασμα στις αρχές του τέταρτου δεκαλέπτου δημιούργησε προσδοκίες για κάτι καλύτερο, όταν η διαφορά έφτασε το +6. Και τότε εμφανίστηκε το «φάντασμα» του περσινού πέμπτου ματς.
Επιθετικό μπλακ άουτ, σερί 0-10 για την ομάδα του Μπαρτζώκα, που μπήκε σε θέση οδηγού και φλέρταρε με το ροζ φύλλο αγώνα.
Όμως εκεί οι παίκτες του Άρη έδειξαν χαρακτήρα. Στα τελευταία λεπτά κλήθηκαν να παίξουν σκεπτόμενοι και τον επόμενο αγώνα, όπου οι λεπτομέρειες μπορεί να κρίνουν την πρόκριση. Το τρίποντο του Χατζηβρέττα στην εκπνοή δεν έδωσε απλά μια νίκη, αλλά ήταν ένα σουτ ψυχολογίας, που τόνωσε το ηθικό της ομάδας.
Μιας νέας ομάδας, που μέσα σε δύο μέρες, καλείται να γιατρέψει τις παιδικές της ασθένειες και να προχωρήσει στον βασικό της στόχο. Στο χέρι τους είναι να αποδείξουν πως εκείνοι είναι που αξίζουν να συνεχίσουν στα ευρωπαϊκά σαλόνια.
Σάββατο 26 Σεπτεμβρίου 2009
ΑΡΧΙΖΕΙ ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΔΕΚΑΛΕΠΤΟ…
«Άρη θυμήσου, πριν λίγα χρόνια, μέσα στα Ευρωπαϊκά σαλόνια…», θα τραγουδήσουν και πάλι οι φίλοι των κιτρινόμαυρων το απόγευμα της Τρίτης.
Πριν καλά-καλά αρχίσουν οι αγωνιστικές υποχρεώσεις ο Άρης καλείται να φορέσει τα καλά του και να δοκιμαστεί στο υψηλότερο επίπεδο, κόντρα στην ομάδα που του «έκλεψε» την 3η θέση τη σεζόν που πέρασε.
Το σκληροτράχηλο Μαρούσι μπορεί να έχασε τον προπονητή του και τους Χαραλαμπίδη, Στίβενσον, Γλυνιαδάκη, αλλά παραμένει απειλητικό.
Ο Άρης ενισχύθηκε με ό,τι καλύτερο κυκλοφορούσε στην ελληνική αγορά, αλλά είναι μια αρκετά καινούρια ομάδα, που χρειάζεται χρόνο για να μονταριστεί.
Όμως, για να μην μπερδευόμαστε, την Τρίτη δεν είναι ο αγώνας της χρονιάς. Είναι η πρώτη μεγάλη μάχη. Μοιάζει με το πρώτο δεκάλεπτο μιας πολλαπλής αναμέτρησης, αφού για να επιτευχθεί ο μεγάλος στόχος της εισόδου στους ομίλους της Ευρωλίγκας, στον οποίο έχει στηριχτεί μεγάλο κομμάτι του φετινού σχεδιασμού, οι παίκτες του Αντρέα Ματσόν θα πρέπει να ξεπεράσουν σε δύο αγώνες το εμπόδιο του Αμαρουσίου και σε άλλους δύο τον νικητή της αναμέτρησης ΛεΜαν-Άλμπα.
Στην ομάδα γνωρίζουν πολύ καλά πως η αποστολή τους κάθε άλλο παρά εύκολη είναι και στηρίζουν πολλά στη βοήθεια του κόσμου.
Το κατάμεστο Αλεξάνδρειο έχει «σπρώξει» πολλές φορές τους κίτρινόμαυρους σε επιτυχίες, με τον κόσμο να δίνει το ρυθμό και να αποτελεί -αυτό που ακούγεται ως δημοσιογραφικό κλισέ- τον 6ο παίκτη της.
Αυτή την ενίσχυση δεν κρύβουν πως την περιμένουν με ανυπομονησία οι παίκτες του Άρη, ειδικά οι Έλληνες που αντιλαμβάνονται διαφορετικά, ίσως, το βάρος της φανέλας.
Όμως ούτε αυτοί κρύβονται πίσω από την «ασπίδα» του κόσμου. Ξέρουν πως εκείνοι θα παίξουν μπάσκετ, εκείνοι είναι που καλούνται να φτάσουν σε υψηλά επίπεδα απόδοσης από τον πρώτο κιόλας επίσημο αγώνα της νέας αγωνιστικής περιόδου.
Αυτό που χρειάζονται είναι στήριξη, ακόμη και στις δυσκολίες που μπορεί να παρουσιαστούν κατά τη διάρκεια του αγώνα.
Γιατί με ορίζοντα την «Ιθάκη» των ομίλων της Ευρωλίγκας, το ταξίδι για την ομάδα, αυτή τη φορά, μπορεί να μην έχει τόση σημασία, αρκεί να φτάσει στον προορισμό της.
Πριν καλά-καλά αρχίσουν οι αγωνιστικές υποχρεώσεις ο Άρης καλείται να φορέσει τα καλά του και να δοκιμαστεί στο υψηλότερο επίπεδο, κόντρα στην ομάδα που του «έκλεψε» την 3η θέση τη σεζόν που πέρασε.
Το σκληροτράχηλο Μαρούσι μπορεί να έχασε τον προπονητή του και τους Χαραλαμπίδη, Στίβενσον, Γλυνιαδάκη, αλλά παραμένει απειλητικό.
Ο Άρης ενισχύθηκε με ό,τι καλύτερο κυκλοφορούσε στην ελληνική αγορά, αλλά είναι μια αρκετά καινούρια ομάδα, που χρειάζεται χρόνο για να μονταριστεί.
Όμως, για να μην μπερδευόμαστε, την Τρίτη δεν είναι ο αγώνας της χρονιάς. Είναι η πρώτη μεγάλη μάχη. Μοιάζει με το πρώτο δεκάλεπτο μιας πολλαπλής αναμέτρησης, αφού για να επιτευχθεί ο μεγάλος στόχος της εισόδου στους ομίλους της Ευρωλίγκας, στον οποίο έχει στηριχτεί μεγάλο κομμάτι του φετινού σχεδιασμού, οι παίκτες του Αντρέα Ματσόν θα πρέπει να ξεπεράσουν σε δύο αγώνες το εμπόδιο του Αμαρουσίου και σε άλλους δύο τον νικητή της αναμέτρησης ΛεΜαν-Άλμπα.
Στην ομάδα γνωρίζουν πολύ καλά πως η αποστολή τους κάθε άλλο παρά εύκολη είναι και στηρίζουν πολλά στη βοήθεια του κόσμου.
Το κατάμεστο Αλεξάνδρειο έχει «σπρώξει» πολλές φορές τους κίτρινόμαυρους σε επιτυχίες, με τον κόσμο να δίνει το ρυθμό και να αποτελεί -αυτό που ακούγεται ως δημοσιογραφικό κλισέ- τον 6ο παίκτη της.
Αυτή την ενίσχυση δεν κρύβουν πως την περιμένουν με ανυπομονησία οι παίκτες του Άρη, ειδικά οι Έλληνες που αντιλαμβάνονται διαφορετικά, ίσως, το βάρος της φανέλας.
Όμως ούτε αυτοί κρύβονται πίσω από την «ασπίδα» του κόσμου. Ξέρουν πως εκείνοι θα παίξουν μπάσκετ, εκείνοι είναι που καλούνται να φτάσουν σε υψηλά επίπεδα απόδοσης από τον πρώτο κιόλας επίσημο αγώνα της νέας αγωνιστικής περιόδου.
Αυτό που χρειάζονται είναι στήριξη, ακόμη και στις δυσκολίες που μπορεί να παρουσιαστούν κατά τη διάρκεια του αγώνα.
Γιατί με ορίζοντα την «Ιθάκη» των ομίλων της Ευρωλίγκας, το ταξίδι για την ομάδα, αυτή τη φορά, μπορεί να μην έχει τόση σημασία, αρκεί να φτάσει στον προορισμό της.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
